4 juni 2015 - Over de bus van Quito naar Colombia gingen veel wilde verhalen de ronde. Ons busverhaal op dat traject bleef redelijk tam, maar zo geraakten we wel ongeschonden de grens over. Onze eerste stop was
Cali, een lelijke maar bruisende stad waar Salsa dansen in de lokale genen gebakken zit. Reizen in Colombia zou anders worden en dat was meteen te merken. Elke avond stonden we op de dansvloer en de dagen werden ingevuld met danslessen en eten maken. Een daguitstap naar San Cipriano kon er nog net af.
 |
| Wilber, onze grappige maar vooral geduldige dansleraar |
 |
| Cali voetbalkampioen van Colombia! En dat vieren ze met veel poeder... |
 |
| In San Cipriano geraak je per motospoortaxi (of zoiets). |
 |
| Spijtig genoeg was het een natte dag... |
Op weg naar Medellin passeerden we het leuke dorpje
Salento, waar het al palmbomen en koffie is wat de klok slaagt. Salento is gelegen midden in 'La zona Cafetera' en is ook erg bekend om de nabijgelegen 'Valle de Cocora'. De vallei gevuld met reuzenpalmbomen op een bedje van gras doet onwerkelijk aan. In feite is het ook onnatuurlijk. De aanwezige koeien eten alle verse boompjes rond de grote jongens op en binnen een jaar of tien zal er van dit onwezelijk schouwspel waarschijnlijk niets meer overblijven. Maar nu ziet het wel echt nog knap uit!
 |
| Onze 'lokale' koffiegids |
 |
| Van bes tot poeder.... |
 |
| Traditionele machine om vruchtvlees en boon te scheiden |
 |
| Vers geroosterd! |
 |
| Tijd genoeg! |
 |
| Straffe én goeie koffe! |
 |
| Met de jeep naar Cocora. |
 |
| Op de weg passeerden we het reservaatje Acaime... |
 |
| .... waar je kaas met koffie krijgt, ... |
 |
| ... waar bizarre Coati's leven ... |
 |
| ... en waar honderden kolibries rondfladderen. |
 |
| De laatste dubbelgangerfoto, want onze wegen scheidden na Salento |
 |
| Palmbomen, daar is het hem om te doen in de Cocoravallei |
 |
| Springende palmboom |
 |
| Surrealistisch palmboomlandschap |
 |
| En ja ze zijn groot. |
 |
| Salento City |
 |
| Tejo, een mix van kubben, petanque en explosieven |
 |
| De eindstand: België 3 - Australië 1 - De vijf andere landen 0 |
11 juni 2015 - Siameesgewijs splitsten de wegen van Lewis en ik. Hij ging cricket spelen in Bogota en ik ging feesten in
Medellin. Van al dat feestgedruis heb ik geen beeldmateriaal, maar ik kan wel zeggen dat het de moeite was (maar mss ben ik ook niet veel meer gewoon).
Reizen mag natuurlijk meer zijn dan feesten alleen, daarom heb ik me ook overdag in de stad gewaagd. De free walking tour was zeer interessant en geeft heel wat inzicht in de toch moeilijke en bloederige recente geschiedenis van Colombia. Vijftien jaar geleden was Medellin 'dankzij' de aanwezigheid van Pablo Escobar (een van de beruchtste drugsbaronnen ooit) de gevaarlijkste stad ter wereld. De recente positieve transformatie is echter enorm indrukwekkend te noemen. De stad kreeg in 2013 zelfs de titel van "most innovative city".
De Pablo Escobar tour geeft nog meer achtergrond bij het pijnlijke drugsverleden van Medellin. Roberto Escobar (zijn broer en partner in crime) wil met deze tour de goede kant van Pablo tonen. De gidsen krijgen stevig wat censuur opgelegd. Gelukkig is Roberto zijn Engels te beperkt en kon er toch vrijuit gepraat worden. Al zou ik als gids het risico niet genomen hebben om een Escobar tegen te spreken.
Een voorbeeld van de heropleving van de stad is zeker ook het prachtige 'Parque Explora', een wetenschapspark waar je meer te weten kan komen over je brein, fysica, filmische effecten, het lokale eten en de lokale fauna en flora. Een ideale gelegenheid om mijn Spaans op ongekende terreinen te brengen. Als de nerd in jezelf niet te ver verstopt zit, is dit park een enorme aanrader.
 |
| Down town Medellin het symbolische 'plaza de luz' (plein van het licht) |
 |
| Colombiaansheid ten top |
 |
| Beelden van de bekende Colombiaanse kunstenaar Botero |
 |
| Links: Vogel na bomaanslag - Rechts: Het antwoord van de stad |
 |
| De trots van Medellin: de Metro, levenslijn in moeilijke tijden |
 |
| Parque Explora vanuit het metrostation |
 |
| Kinderwetenschap is toch uitdagend in het Spaans! |
 |
| Helemaal zotgedraaid |
 |
| De klassieker |
 |
| Het graf van Pablo Escobar, waarop men afwisselend bloemen en pis vindt |
 |
| Bizar huismuseum met aan de inkom Pablo zijn waterscooter. |
 |
| Roberto Escobar naast onze held Eddie Merckx |
 |
| Raam in het huis waar Pablo de laatste week voor zijn dood doorbracht. |
 |
| Roberto, toch bevreemdend als zo een verschrikkelijke man je hand schudt en 'Amigo' zegt. |
17 juni 2015 -
Cartagena, de naam klonk voor mij mythisch, mysterieus en herkenbaar. De havenstad straalde geschiedenis en massaal veel warmte uit. Ik kwam van het 'koele' hoge Zuiden en hield het er niet langer dan een dag uit. Een bus met airco bracht me tot
Santa Marta en
Taganga (Casa de Felipe!) die ik als uitvalsbasis gebruikte om 'La Ciudad Perdida' en 'Parque Nacional Tayrona' te bewonderen. Er wordt heel wat gezegd en beweerd over deze twee toeristentrekpleisters. De tocht naar de verloren stad zou meer de moeite lonen dan het ontdekken van de zonevreemde jungle-ruïnes zelf. Het park van Tayrona zou dan weer onvoorstelbaar magisch en ongeëvenaard mooi zijn. Beide locaties heb ik anders ervaren.
 |
| Cartagena. De betonnen bollen symboliseren de metalen enkelbollen van de slaven |
 |
| De vlag van Cartagena |
 |
| Hier ontsnapten slaven door in de zee te springen nadat hun been afgekapt werd. |
 |
| Het mooiste balkon van Cartagena en mss wel van Colombia |
 |
| Al zullen deze dames het daar niet mee eens zijn. |
 |
| Bekende klokkentoren van Cartagena |
 |
| Colombia VS Brazillië in de Copa America! |
 |
| En ze wonnen met 1 - 0, GOOOOOOOOAAAAAAAALLLL! |
 |
| Verkoeling in de jungle op weg naar de verloren stad |
 |
| Inheemse kindjes |
 |
| Wat is de kans dat een tak door een blad groeit? |
 |
| Onze gids bij een eeuwenoude stenen kaart. |
 |
| Groepsfoto! |
 |
| Groepsmascotte! |
 |
| Platform with a view. |
 |
| De verloren stad! |
 |
| Al hadden deze mannen de stad al lang gevonden. |
 |
| Zo zou het er vroeger uitgezien hebben. |
 |
| Tayrona nationaal park bij zonsondergang |
 |
| En zonsopgang |
 |
| De zee kan hier nogal ruw zijn. |
 |
| Ok ok, tis hier wel mooi :) |
26 juni 2015 -
Bogota, van waaruit mijn vlucht naar België zou vertrekken. De bij wijlen Europees aandoende megastad en het kille Vlaamse herfstweertje leken me al eerder thuis te willen krijgen, maar dat is niet gelukt. De stad is intrigerend genoeg om een waardige afsluiter te zijn van mijn reis.
Archilelijke architectuur, prachtige street art, autovrije straten, smog en mondmaskers, gedreven en hartverwarmende mensen, duizenden daklozen, zoute kitchkathedralen en perfecte museums. Eén ding is zeker: de stad leeft. En ik was klaar om naar huis te gaan.
 |
| Een typische Botero in het gelijknamige museum |
 |
| Het leven zoals het is (of was) in Colombia |
 |
| Gotic kitch in de Zoutkathedraal van Zipaquira |
 |
| Religie is een business |
|
 |
| Museo del Oro, veel goud daar! |
 |
| Maar nog veel mensen op zondag (als het goud gratis is) |
 |
| Straffe straatkunst |
 |
| Tijdelijke straatkunst, maar daarom niet minder knap. |
 |
| Autovrije zondag! |
 |
| Knap universiteitsgebouw! |
 |
| Op Bogota, op Colombia en op een zotte reis! |
