De omschrijving “Staff seets in a bus from a
very good company…” is duidelijk nog meer voor
interpretatie vatbaar dan ik dacht. Om kwart voor zes vertrokken we als enige
blanken naar het busstation van Arusha. We
kregen twee krappe en in het begin gelukkig nog koele plaatsen helemaal
achteraan in de bus. Tien uur later in Morogoro kropen we volledig gestoofd en geradbraakt
uit onze rijdende kooi. Mijn nicht Ragna stond ons (al even) op te wachten en
bracht ons naar haar huis. Een koude douche was nog nooit zo aangenaam.
In Morogoro hangt een gemoedelijke en gezellige sfeer. Het
was leuk om er gewoon wat rond te wandelen en ons wat minder toerist te voelen.
De markt in het centrum is best indrukwekkend, maar gelukkig niet
representatief voor de rest van het charmante stadje. De kraampjes staan er
bijeengepakt op een plaats die regelmatig blank komt te staan bij de hevige
regens.
In de namiddag verplicht een loden zon ons telkens weer om
schaduw en verfrissing op te zoeken. Bar Motown van Romano, de man van mijn
nicht, is dan de gezellige locatie bij uitstek in Morogoro.
Zondagochtend, wanneer de kerken afgeladen vol zitten,
trokken wij de Uluguru bergen in. Andrew was ons vriendelijk en bekwaam gidsje.
In een recordtempo bereikten we de watervallen. Andrew en enkele bergbewoners
waren danig onder de indruk. De Zumbalessen van ons moeder hebben duidelijk
vruchten afgeworpen.
Ons moeder kon het niet laten om met de dweil rond te gaan. Dit
viel binnen de verwachting, ook al werd dit langs alle kanten afgeweerd. Grappig is dat de man die de honden eten kwam geven, vlak daarna ook heel het
huis een beurt gaf. Ragna heeft nog nooit zo een propere living gehad, dat wel…
Al snel kwam aan ons zeer aangename verblijf bij Ragna en Romano een eind.
De verre familie is ondertussen wat minder ver geworden. We hebben er erg van
genoten! De volgende ochtend werden we om 5u (respect!) uitgewuifd. Zanzibar here we come! (We zijn er eigenlijk al ;) )
2 opmerkingen:
Mooi, mooi, ziet er allemaal wel prachtig uit :). (buiten de busrit, mijn knie doet al zeer van er aan te denken)
Karibuni tena! Wij vonden het heel leuk om jullie op visite te hebben. Nogmaals: merci dat jullie de detour hebben willen maken (in een volgeprakte oncomfortabele bus dan nog wel),voor de leuke babbels, interesse in mijn nieuwe woonplaats en job, achtergebleven muziekfiles en natuurlijk een blinkende living/keuken (ik heb uiteraard niet meer gepoetst sinds jullie vertrokken zijn - door die extreme properheid kan het wel wat langer zonder dweil nu). Een fantastische reis met fenomenale ervaringen, geniet er ongelooflijk van en ik kijk uit naar het verslag!
Ragna
Een reactie posten