Na een korte en hectische reorganisatietussenstop in België
(met frieten en Karmeliet) vertrok ik samen met mijn huisgenoot Dieter naar Buenos
Aires. Het leek alsof we in pakweg Duitsland aangekomen waren. Het regende oude
wijven en alles straalde Noord-Europese strakheid uit. Bij gebrek aan de nodige
muntstukken kregen we onze eerste busrit getrakteerd van een bijna verdacht
vriendelijke Argentijnse jongeman. Later bleek dat we zelfs dé Nationale bank
in kleingeldnood zit en ons slechts van 10 pesomunten kon voorzien. Het verhaal
wil dat het metaal meer waard is dan de eigenlijke geldwaarde en dat daarom de
georganiseerde misdaad de munten verzamelt en hersmelt.
Later die dag vond de langverwachte ontmoeting met mijn
Argentijnse naamgenoot Ignacio De Ridder plaats. In 1907 trokken zijn Antwerpse
grootouders naar Buenos Aires in de zoektocht naar een lucratiever bestaan.
Hier bleken ze volgens Ignacio zeer goed in geslaagd te zijn. Op deze moment
telt de Argentijnse De Ridder-clan een een vijftigtal leden.
’s Avonds belandden we nog in rockclub “The Roxy” waar we flamboyante
cultfiguur Johnny Kaplan en zijn band the Lazy Stars het beste van zichzelf
zagen geven. Zo lui was zijn band niet, want de toetsenist bleek als
bijprojectje bij de Foo Fighters te spelen en de drummer maakte enkel jaren
geleden nog deel uit van het bandje Pearl Jam. Als eerste dag kon dit wel tellen.
 |
| Johnny Kaplan & The Lazy Stars |
Dag twee vulden we in met een free walking tour (aanrader!) en met het
wisselen van euro’s en dollars op de blauwe markt. Om de devaluatie van de
Argentijnse Peso (ARS) proberen tegen te gaan houdt de regering de
wisselkoersen kunstmatig laag. Hierdoor is er in Buenos Aires een semi-legale
parallele wisselkoers ontstaan met blauwe dollars en euro’s. Op deze moment
krijg je officieel voor 1 USD en 1 EUR ongeveer 8,5 en 10,5 ARS, terwijl ze op
de blauwe markt 13 en 15 ARS opbrengen.
 |
| Avenida 9 de Julio, de breedste laan ter wereld, knap! |
 |
| De verscholen kerk |
 |
| Luxehotelkamer, ja heel het gebouw... |
 | ||
| Vrolijkheid op het kerkhof |
 |
| En als lunch, Picadas, of een enorme portie koud gemengd... |
Op
restaurant vonden we een fles Rutini Malbec (volgens Ignacio de wijn bij uitstek!) op de kaart en nog wel aan het
zachte prijsje van $89 (ongeveer €8). De wijn was erg goed, zelden zo een goede
wijn gedronken en dan nog voor bijna geen geld. Toen we la cuenta kregen werd
duidelijk dat het dollarteken $ eigenlijk een 5 was en de fles dus bijna €60
kostte... Lekker wel!
Op dag drie fietsten we nog naar de kleurrijke toeristenval
van La Boca. We ontdekten ook dat Johnny en een deel van de lazy stars in
onze Hostel verbleven. Een meet en greet konden we niet laten liggen.
 |
| Met Johnny Kaplan (rechts) en een Lazy Star |
Donderdag 22 januari namen we het vliegtuig richting
Patagonië (El Calafate).
4 opmerkingen:
Een enorm bordje gemengd? Jij bent duidelijk nog nooit in de wastobbe in Laarne geweest ;-) !
Het ziet er allemaal proper uit.
@Liesa
Dat zet ik dan op mijn to do lijst voor deze zomer ;)
@Moeder
In vergelijking met Tanzania wel ja :) Al had ik daar geen last van bedvlooien en het stof op de kasten is hier toch ook niet te onderschatten...
De eerste periode al goed ingezet precies!
Houdt de blauwe markt trouwens in dat je enkel blauwe briefjes mag wisselen? Of is het gewoon toevallig dat Dieter met enkele 20 euro's zit te zwaaien.
Ik heb spontaan even Johnny Kaplan en The Lazy Stars opgezocht. Klinkt zeer goed inderdaad!
Een reactie posten