Ridder Nacho en de wereld: Kolkende Canyons en Intrigerende Inca's (Zuid-Peru)

De vier regio's van de Incawereld, met Cuzco als centrum.

De heilige locaties liggen allemaal op een van de lijnen die Cuzco doorkruisen.

7 april 2015 - Aan de oever van het Titicacameer wandelde ik vol verwachting de Peruaanse grens over. Ik wist niet goed wat te verwachten van het mythische Peru, maar ik hoopte wel stiekem dat het indrukwekkend zou worden. Puno werd mijn eerste stop in het land van de Inca's. (Hostel Inca's Rest !) Daar bezocht ik zoals het een goede toerist betaamt de drijvende Uros-eilanden en het eiland Taquile. Het eerste was bevreemdend genoeg om interessant te zijn. De vraag waarom mensen in hemelsnaam op een rottend rieten eiland te midden van een ijskoud meer willen wonen, bleef voor mij echter onbeantwoord. Het Isla Taquile daarentegen leek te veel op een lauw afkooksel van Isla del Sol. Al kan de regen ook voor die bekoeling van mijn enthousiasme gezorgd hebben.

Isla de uros

Blote voetenweertje...

Isla Taquile

10 april 2015 - Na een overdosis toerisme had ik het plan om de Colca Canyon op eigen houtje te doorkruisen. Deze canyon is meer dan twee keer zo diep (3270 m) dan de Grand Canyon, maar moet toch het onderspit delven voor de nabijgelegen Cotahuasi Canyon.
Hiervoor nam ik de bus naar Chivay en van daaruit een lokale bus naar Cabanaconde, waar hostel Pachamama Home de place to be is voor doe-het-zelf-trekkers. Je krijgt er een kaart, uitleg en een hoop interessante en aangename medewandelaars ter beschikking (en wij kregen er gratis vier honden bij) Daarbovenop toveren ze superlekker alpacavlees en zalige Colca Sour cocktails (met cactusvruchten uit de canyon) uit hun gezellige keukentje. De volgende dag startten we een stevige driedaagse in de kolkende canyon.

Dag 1: Cabanaconde naar LLahaur (4u): Een gezapige ietwat saaie afdaling. In LLahaur vind je één hostel, maar wel eentje met dagverse vis en hot springs (ja weeral...).
Dag 2: Llahaur naar Fure (3u) en van daaruit naar de indrukwekkende Huaruro waterval en terug (3u): We hoopten in Fure te kunnen overnachten, maar een landverschuivingsdreiging heeft van Fure een spookdorpje gemaakt. We moesten dus onverwachts verder naar Sangalle, de Oasis (4u) waar we net voor het vallen van avond aankwamen. Het was een te lange maar ook wel te prachtige wandeldag geweest.
Dag 3: Sangalle naar Cabanaconde (2,5 u): Na steile ochtendklim waren we vroeger dan verwacht terug in Cabanaconde. We waren uitgehongerd, dus die twee middagmalen hadden we wel verdiend.

Net vertrokken!

toen waren de honden nog leuk

klaar voor de hot springs!

Een halve hond krijg je moeilijk uit je kamer.

Verse gevangen vis in Llahaur.

Niets ter zake doende, doch bijpassende spreuk

"het is niet omdat je een fietspomp bijhebt,

dat je door een cactusveld moet fietsen"

Bijna bij de ...

...waterval!!!

Omdat we onze driedaagse wat gecomprimeerd hadden belandden we een dagje vroeger in Arequipa. Mijn tijd daar vulde ik met een bezoekje aan het gigantische Santa Catalina klooster en met échte Peruaanse koffie (met een scheutje Pisco...).
Ondertussen was ik al een week in Peru, maar het leek alsof ik Bolivië nog niet verlaten had. Misschien had ik er teveel van verwacht, of was ik al te lang onderweg. Cusco, de Incahoofdstad, zou hopelijk wat meer Peruaans gevoel brengen.

Santa Catalina klooster

Santa Catalina klooster; andere kleur

Plaza de armas, Arequipa

Hostelterras with a view! Feat. Vulcano Misti

15 april 2015 - Vroeg in de ochtend kwam ik samen met een allesomvattende kopvalling aan in het ronduit prachtige Cusco. De hoogte en een overlopende snotneus maakte mijn zoektocht naar een goede en goekope trekking met bestemming Machu Picchu letterlijk adembenemend.
Met een betaalbare (270 dollar) vijfdaagse Salkantay trek (Lula tours) vond ik min of meer wat ik zocht. De Vilcabamba, Choquiquirao of de Ausangate trek leken me interessanter, maar deze waren duur, werden slechts zelden georganiseerd of eindigden niet in Machu Picchu. Het werd dus de populaire Salkantay trek.

Met nieuwe schoenen startte ik de tocht naar Machu Picchu. Elke dag trakeerden de inca-goden ons op een stevige portie nattigheid. Het was moeilijk om de pret hierdoor niet bedorven te laten worden. Goede en grappige gidsen, een leuke groep en het lekkere eten hielden de sfeerbalans positief.
Genoeg geleuterd, een fotoverslag:

Dag 1 - Sayapata - Laguna Humantay - Saroypampa

Salkantay (6271m)

Laguna Humantay

De organisatie had blijkbaar ervaring met nattigheid

Dag 2 - Soraypampa - Challway

4600 meter!

De sfeer was een beetje onderkoeld door de regen...

Dag 3 - Challway - Termas de Santa Teresa

Cloud forest; want wolkenwoud klinkt raar

Mannetje dat beweert 115 jaar te zijn

Echte inca's drinken gesmolten gummybeertjes (en natuurlijk, made by Coca Cola)

En jawel, weeral hot springs!

Dag 4 - Santa Teresa - Hidroeléctrica - Aguas Calientes

Een ochtendje zip lining, maar dan anders :)

Hidroeléctrica, de waterkrachtcentrale

Machu Picchu-sneak-preview op weg naar Agua Calientes

Dag 5 - Aguas Calientes - Machu Picchu

4:00 opstaan in Aguas Calientes - 5:05 omhoog via 1785 treden - 6:22 Mijn Machu Picture!!!

en ja hij wou er ook eentje...

Hovenieren voor gevorderden.

En jawel, meer nattigheid, op de top van de Machu Picchu berg.

Gouden treinrit richting Cuzco

22 april 2015 - Om 18u zou mijn bus naar Lima vertrekken, maar eerst moest ik nog wat dingetjes in Cuzco doen. Een gids/sjamaan gaf me een voor-interpretatie-vatbare rondleiding op de inca-site Sacsahuaman (ook wel 'sexywoman' genoemd). Hij ontdekte allerlei symbolen in de massieve welgeplaatste stenen van het indrukwekkende bouwsel. Hij leerde me ook dat Jezus zich de kunst van het genezen door handoplegging in Zuid-Amerika meester maakte. Leek me zeer plausibel gezien hij toch vlotjes over oceanen had kunnen wandelen...
In het veganistische restaurantje Green Point verorberde ik ongetwijfeld de beste maaltijd van heel mijn trip. Een aanrader, en echt enkel omwille van culinaire redenen. Het wereldverbeterkantje krijg je er gratis bij ;) Na deze toplunch, flitste ik nog langs de Qurikancha templo del Sol. De Spanjaarden verbouwden deze tempel, een van de belangrijkste van het Inca-rijk, tot de Iglesia de Santo Domingo.